به گزارش خبرنگار پایگاه خبری نوای آبیدر؛ کم کم صدای بهار شنیده می شود؛ بهار طبیعت، فصل شکوفایی و تازگی است؛ زمانی که درختان از خواب زمستانی بیدار می‌شوند، زمین جامه‌ای سبز بر تن می‌کند و آفتاب با گرمای دلنشینش، زندگی را به همه جا هدیه می‌دهد، هم‌زمانی این رویش دوباره، با بهار قرآن طراوات و سرزندگی خاصی به اطراف ما بخشیده است.

بهار دل‌ها، ماه مبارک رمضان. ماهی که در آن دل‌های خسته جان تازه می‌گیرند، زنگارها از روح شسته می‌شود و انسان فرصتی می‌یابد تا همچون طبیعت دوباره شکوفا شود.

ماه رمضان؛ بهاری برای دل‌های خسته

رمضان، فرصتی است برای بازگشت به فطرت پاک انسانی؛ همان‌گونه که درختان پس از ماه‌ها سرما دوباره سبز می‌شوند، دل‌های ما نیز در این ماه از غبار گناه و غفلت پاک می‌شود، روزه‌داری نه‌فقط پرهیز از خوردن و آشامیدن بلکه تمرینی برای کنترل نفس، تقویت اراده و نزدیک‌تر شدن به خداوند است، درست مانند بارانی که زمین را زنده می‌کند رمضان نیز بارانی است که روح را طراوت می‌بخشد.

شباهت‌های بهار طبیعت و بهار معنویت

پاکی و طراوت: همان‌گونه که زمین در بهار از آلودگی‌های زمستانی پاک می‌شود، انسان نیز در رمضان روح خود را از آلودگی‌های دنیا شست‌وشو می‌دهد.

روییدن و رشد کردن: درختان در بهار رشد می‌کنند و جان تازه‌ای می‌گیرند، و انسان نیز در رمضان با عبادت و تهذیب نفس، به رشد معنوی می‌رسد.

نور و روشنی: بهار با روزهای طولانی‌تر و نور بیشتر همراه است و رمضان نیز نوری است که تاریکی‌های دل را روشن می‌کند.

فرصتی برای تجدید حیات: بهار فرصتی برای نو شدن طبیعت است و رمضان فرصتی برای تولد دوباره روح و دل است.

دعوتی برای تحول درونی

همان‌طور که در بهار طبیعت همه چیز تازه می‌شود، رمضان هم فرصتی است تا نگاه ما به زندگی تازه شود. دل‌هایی که در زمستان غفلت سرد شده‌اند در این ماه گرم‌تر می‌شوند مهر و محبت در میان مردم افزایش می‌یابد، و نیایش‌ها از دل‌هایی می‌جوشد که تشنه‌ی نور الهی‌اند.

پس بیایید، از این تقارن زیبا بهره ببریم همان‌طور که زمین لباس سبز بر تن می‌کند، ما نیز دل‌هایمان را از نو بسازیم از زنگارها بزداییم و این فرصت را برای نزدیکی بیشتر به خداوند غنیمت بشماریم. رمضان، همان بهاری است که جان‌های خسته را دوباره زنده می‌کند.

انتهای خبر/