به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی نوای آبیدر؛ ماه رمضان ماهی که درهای رحمت خداوند به روی بندگانش گشوده می‌شود، بار دیگر از راه رسیده است؛ ماهی که در آن دل‌ها از زنگار گناه شسته می‌شوند و انسان فرصتی دوباره می‌یابد تا روح خویش را در دریای رحمت الهی تطهیر کند.

این ماه فرصتی است تا از خودخواهی‌ها فاصله بگیریم دست نیازمندان را بگیریم، قلب‌هایمان را از کینه و کدورت پاک کنیم و مهربانی را در زندگی جاری سازیم.

رمضان تنها یک ماه از تقویم نیست، بلکه درسی است برای تمام روزهای زندگی؛ درسی از صبر، ایمان، محبت و نزدیک شدن به خالق بی‌همتا است.

ماه مبارک رمضان در کردستان مانند سایر مناطق ایران جایگاه ویژه‌ای دارد و مردم این خطه با آداب و رسوم خاصی از این ماه استقبال کرده و آن را گرامی می‌دارند، مردم کردستان به دلیل فرهنگ غنی و باورهای دینی عمیق، آیین‌های سنتی و مذهبی زیبایی دارند که برخی از آن‌ها همچنان پابرجاست.

ماه رمضان در کردستان علاوه بر جنبه‌های مذهبی، فرصتی برای همبستگی اجتماعی کمک به نیازمندان و حفظ سنت‌های دیرینه است؛ این ماه برای مردم کردستان یادآور ارزش‌های انسانی و اخلاقی همچون مهمان‌نوازی، مهربانی و نیایش است که در فرهنگ کردی جایگاه ویژه‌ای دارد.

این آداب و رسوم نشان‌دهنده‌ی پیوند عمیق فرهنگ، مذهب و سنت‌های مردمان این دیار است که همچنان پابرجا مانده و نسل به نسل منتقل می‌شود.

در این گزارش به آیین‌های مردم کردستان در ماه مبارک رمضان می پردازیم.

استقبال از ماه رمضان

با نزدیک شدن به ماه رمضان مردم کردستان به تمیز کردن خانه‌ها، مساجد و محله‌های خود می‌پردازند، این رسم که به “خانه‌تکانی رمضانی” معروف است نشانه‌ای از پاکی جسم و روح برای ورود به این ماه مبارک محسوب می‌شود.

همچنین زنان کردستان معمولاً در روزهای پایانی ماه شعبان، شیرینی‌های محلی مانند “کلانه”، “برساق” و “نان ساجی” تهیه می‌کنند تا در سحرها و افطارها مورد استفاده قرار گیرد.

اعلام آغاز ماه رمضان

در گذشته رویت هلال ماه رمضان در کردستان توسط علمای دینی و معتمدین محلی انجام می‌شد و مردم با شنیدن صدای طبل‌زنی یا اذان از روی مناره‌های بلند مساجد از شروع این ماه آگاه می‌شدند؛ امروزه رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی این نقش را بر عهده دارند.

آیین‌های سحری

یکی از رسوم قدیمی کردستان، “طبل‌زنی سحر” بوده است که در برخی مناطق هنوز هم انجام می‌شود، افرادی که به آن‌ها “طبل‌زن” گفته می‌شود، در کوچه‌ها راه می‌روند و با زدن طبل و خواندن اشعار مذهبی مردم را برای سحری بیدار می‌کنند.

غذاهای سحری مردم کردستان معمولاً مقوی و ساده است؛ خوراک‌هایی مانند “شوربای بلغور”، “دوین” (نوعی آش محلی)، “کلانه” (نان محلی با پیازچه و روغن حیوانی) و “ماست و نان” از غذاهای رایج در سفره‌های سحری هستند.

سفره‌های افطاری

مردم کردستان افطار را معمولاً با خرما آب ولرم یا شیر آغاز می‌کنند؛ سوپ، آش دوغ، آش بلغور، خورشت قیمه کردی، نان محلی و انواع ترشی‌ها از غذاهای پرطرفدار افطار در این منطقه هستند.

یکی از سنت‌های زیبای مردم کردستان در ماه رمضان، پهن کردن سفره‌های افطاری در مساجد و دعوت از همسایگان و نیازمندان برای افطار است، بسیاری از خانواده‌ها نذری می‌دهند و غذای گرم بین مردم توزیع می‌کنند.

نماز تراویح و شب‌زنده‌داری

در شب‌های رمضان، مساجد کردستان حال و هوای خاصی پیدا می‌کنند؛ بعد از نماز عشا، نماز “تراویح” که به‌صورت جماعت خوانده می‌شود، در برخی مناطق مرسوم است و مردم همچنین تا نیمه‌های شب به قرائت قرآن و ذکر گفتن مشغول می‌شوند.

یکی از آیین‌های معنوی مردم کردستان در شب‌های قدر خواندن دعای جوشن کبیر و قرآن‌خوانی گروهی در مساجد و خانه‌ها است.

عید فطر و پایان رمضان

با نزدیک شدن به پایان ماه رمضان مردم برای جشن عید فطر آماده می‌شوند؛ یکی از رسوم مهم این روز، پرداخت “زکات فطره” است که برای کمک به نیازمندان در نظر گرفته شده است.

روز عید فطر مردم کردستان با پوشیدن لباس‌های نو و محلی، برای ادای نماز عید به مساجد و مصلاها می‌روند. بعد از نماز، دید و بازدیدهای خانوادگی و عیدی دادن به کودکان از رسوم زیبای این روز محسوب می‌شود.

انتهای خبر/