حقیقت امر سابق بر این فقط لنگ و قطیفه و تاس حمام و … شخصی بود ، اما الان به برکت دولت کریمه تورم هم شخصی شده است و از این پس نرخ تورم هر کس جداگانه محاسبه خواهد شد! اصل سند به روایت جراید

روزنامه ایران در گفت وگو با جواد حسین‌زاده رئیس مرکز آمار ایران نوشت: اگر هزینه گروه‌های مختلفی که در تورم مورد استفاده قرار می‌گیرد مانند هزینه مسکن، آب و برق و سوخت یا نان و گوشت را محاسبه و براساس وزن و ضریب اهمیت محاسبه کنید تورم شخص شما به دست می‌آید. این موضوع برای ۲۶ میلیون خانوار کشور نیز صادق است و هر خانوار بسته به میزان و نوع مصرف کالا و خدمات تورم خاص خود را دارد که با سایر خانوارها اختلاف دارد.

ملاحظه فرمودید. پیش از دوستان ۱۳۰۰ قلم کالا را در نظر گرفته بودند و نرخ تورم را بر مبنای آنها محاسبه می کردند و معمولاً ۱۲۹۰ قلم از آن کالاها اقلامی بودند که قیمت آنها در زندگی مردم عادی تاثیر نداشت و عزیزان مرکز آمار هم بر همین اساس نرخ تورم را جوری در می آوردند که به قول ابوالفضل بیهقی کرا نمی کرد که روی آن بحث کنند یا آن را پائین بکشند! هر چه قدر مردم عادی می گفتند که آقا سیگار نمی کشیم یا اساساً زن و بچه ما سیگار نمی کشند، روزنامه نمی خوانیم، سینما و تئاتر نمی رویم؛ کره بادام زمینی با مزاج ما سازگار نیست، گوشت قرمز نمی خریم، خانه های ما استیجاری است ، سفر هوایی نمی رویم، مبلمان منزل ما فرش و پشتی است و … فلذا محاسبه قیمت این کالا ها در نرخ تورم به درد ما نمی خورد ، گوش کسی بدهکار نبود. الان امروز دوستان به این نتیجه رسیده اند که نرخ تورم هر کس با دیگری تفاوت دارد و به قولی هر که بامش بیش برفش بیشتر!

البته تا اینجای ماجرا خطری ما را تهدید نمی کند، قصه آنجا خطرناک می شود که ممکن است عزیزان حقوق افراد را هم بر اساس نرخ تورم شان تعیین کنند. به هر حال وزیری که کفش و کت شلوار برند می پوشد، نماینده ای که باید در یک خیابان آبرومند خانه اجاره کند، معاون وزیری که سفر خارجی می رود و ماشین خارجی سوار می شود و … باید حقوق شان با ما معمولی ها تفاوت داشته باشد! بعید نیست دو روز دیگر برایتان پیامک ارسال شود شما که سیگار نمی کشید، روزنامه نمی خوانید، کره بادام زمینی با مزاج تان سازگار نیست؛ سینما و تئاتر نمی روید؛ برای خرید خودرو منتظر شیر و خط هستید؛ مسافرت هم تشریف نمی برید، گوشت قرمز نمی خرید و قس علی هذا… ۴ میلیون حقوق می خواهید چکارکنید؟! یک و پانصد از سرتان هم زیاد است! خدا به خیر بگذراند…

نویسنده: وحید حاج سعیدی

انتهای پیام/