به گزارش نوای آبیدر،‌ از سال ۹۲ و همزمان با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید شاهد شدت گرفتن تأثیرات سیاسیون بر مدیریت شهری در استان به ویژه سنندج بودیم و همین امر موجب تزلزل در تصمیم گیری ها و شدت گرفتن نارضایتی های عمومی نسبت به عملکرد مدیران شهری و مناطق مختلف شهرداری در مرکز استان شد.

شهرداری سنندج یکی از ضعیف ترین شهرداری ها در حوزه فرهنگی و اجتماعی بوده و مدیران مرتبط با این دو حوزه طی هشت سال اخیر تنها با سیاسی کاری و نزدیک کردن خود به بدنه قدرت کوشش های فراوانی را برای بقا بر این مسند انجام دادند.

می توان گفت اعتبارات چندین میلیارد تومانی شهرداری سنندج در حوزه فرهنگی هیچ خروجی نداشته و شهردار و دیگر مدیران شهری نیز بارها از پاسخ به سوالات خبرنگاران در خصوص شفاف سازی درباره نحوه هزینه کرد اعتبارات فرهنگی شهرداری سنندج شانه خالی کردند.

نبود هیچگونه فرهنگسرا یا سرای حمله در شهر ۵۰۰ هزار نفری سنندج، عدم برپایی حتی یک نمایشگاه هنری مستقل، عدم حمایت تخصصی از یک رشته هنری یا فعالیت منسجم فرهنگی، دهن کجی و عدم همکاری با جشنواره فرهنگی و هنری با محوریت ارزش های انقلاب و مقاومت،  محفلی کردن برنامه ها و گسیل اعتبارات هنگفت فرهنگی به سوی دوستان و هم مسلکان در حوزه فرهنگی شهرداری را می توان بخشی از نقاط ضعیفی عنوان کرد که کوله بار هشت ساله بر مدیریت فرهنگی شهرداری سنندج را رقم زده است.

حوزه ورزش و تربیت بدنی شهرداری سنندج نیز شرایط مناسب تری از حوزه فرهنگی و اجتماعی ندارد و می توان گفت این حوزه نیز به دلیل مدیریت ناکارآمد بر آن حتی از یک هیات شهرستانی در حوزه ورزش نیز غیرفعال تر بوده و معلوم نیست اعتبارات چندین میلیارد تومانی این حوزه طی هشت سال اخیر در کجاها و برای چه کسانی هزینه شده است.

هم اکنون در شهر سنندج هیچ حرکت ورزشی به صورت همگانی صورت نمی گیرد و هر اقدام ورزشی که در این شهر پرجمعیت صورت گرفته تا به حال مردمی و خودجوش بوده و شهرداری سنندج در آن دخالتی نداشته است.

مجموعه ورزشی پارک بانوان توس نوذر به دلیل استقرار آقای مسئول ورزش شهرداری سنندج در سریع ترین زمان ممکن از پارک بانوان به مجموعه ورزشی همگانی تغییر نام می دهد و محوطه این مجموعه و صدها هکتار اراضی جنگلی اطراف آن در ورطه نابودی قرار گرفته است.

امکانات ورزشی در پارک ها و بوستان های سطح شهر سنندج غیراستاندارد بوده و به هیچ عنوان پاسخگوی نیاز جمعیت چند صد هزار نفری آن نمی باشد.

شهرداری سنندج طی هشت سال مدیریت دولت تدبیر و امید با سیاسی کاری و به کار گرفتنن افراد ناتوان در معاونت های تابعه خود از جمله معاونت فرهنگی، سیما و منظر، ورزش و تربیت بدنی علاوه بر اتلاف منابع موجب بروز صدمات جبران ناپذیری در راستای اعتماد مردمی و جلب نظر نخبگان  فرهنگی، هنری و ورزشی شده است.

از رانت بزرگ تأیید آثار هنری مرتبط با منظر شهری توسط چند نفر خاص گرفته تا گسیل دادن اعتبارات فرهنگی به افرادی خاص همگی نتیجه سیاسی کاری معاونان شهردار سنندج در این سال ها بوده که آقای شهردار دانسته یا ندانسته همراه آنان شده و این عملکرد ضعیف و پرسوال را رقم زده است.

عصر یکشنبه نیز دولت مردان تدبیر و امید به همراه شوراهای ردصلاحیت شده و تعدادی از مهره های فرصت طلبان کردستانی در شورای جدید شهر سنندج اقدام به افتتاح چهار طرح عمرانی و ورزشی کردند که این پروژه های دارای نواقص بسیاری بوده و این آقایان همچون سلف بزرگشان در رأس دولت فقط برای رفع تکلیف و خودنمایی سیاسی در واپسین روزهای مدیریتی خویش اقدام به افتتاح نمایشی این طرح ها کردند.

کارخانه آسفالت سنندج چندین ماه است که راه اندازی شده و یک پروژه معمولی برای شهرداری هایی کوچکتر از شهرداری سنندج به حساب می آید و گنجاندن این پروژه که چندین ماه از فعالیت آن می گذرد و هیچ دستاورد قابل توجهی در حوزه عمرانی و مدیریتی به حساب نمی آید یک نوع نمایش مضحک مدیریتی است.

باغ به اصطلاح ایرانی که استاندار کردستان و شهردار سنندج به بیان جزییات آن پرداخته اند به اذعان کارشناسان حوزه معماری نه تنها شاخصه های یک باغ ایرانی را ندارد بلکه به دلیل شیب بسیار زیاد و دسترسی بسیار سخت عمومی به آن یک هزینه کرد اشتباه بوده است و این اعتبارات هزینه شده در بخش های شرقی سنندج می توانست ده ها هکتار بر فضای سبز این شهر بیافزاید.

آقایان مدیر به جای هدر دادن میلیاردها تومان اعتبار در سنگلاخ های آبیدر بهتر بود در مناطق شرقی و شمالی سنندج که مورد بی مهری چندین ساله قرار گرفته است پروژه هایی را تعریف می کردند.

علاوه بر باغ به اصطلاع ایرانی آقایان مدبر و امیدبخش دیگر باغ های افتتاح شده آن ها از نعمت یک چشمه سرویس بهداشتی یا آب آشامیدنی برای شهروندان برخوردار نبوده و انگار این تصمیم گیران حوزه شهری دنبال مکانی می گشته اند که اعتبارات سرریز شده شهرداری سنندج را در آنجا هزینه کرده و چه مکانی بهتر از کوهستان سنگلاخی آبیدر که نه ناظری دارد و نه کسی به آنجا مراجعه می کند.

هنوز نحوه هزینه کرد ۱۰۰۰ میلیارد ریالی پیاده راه فردوسی برای مردم شفاف سازی نشده است باید معمای هزینه کرد صدها میلیارد تومان اعتبار در فضاهای سبز و پارک های ساخته شده در مناطق دورافتاده این شهر را نیز به آن اضافه کرد.

زمین ورزش های ساحلی شهرک بهاران سومین پروژه ای بود که مدیران مدبر و امیدبخش کردستانی در واپسین ساعات مدیرت خود بر استان آن را افتتاح کردند.

این زمین ورزشی فاقد سکوی مناسب تماشاچیان بوده و هیچگونه حریمی برای پوشش ورزشکاران ندارد و می توان گفت تنها یک زمین ماسه ای را در جوار یکی از خیابان های شهرک بهاران افتتاح کرده اند و نمی توان از آن به عنوان یک طرح ورزشی یاد کرد چرا که در این زمین به دلیل نبود حریم ها نیمی از جمعیت شهر که بانوان هستند نخواهند توانست حضور داشته باشند و این زمین شنی حتی برای آقایان نیز امنیتی نداشته و در کل می توان گفت افتتاح ناتمام آن هیچ افتخاری نبوده و نوعی توهین به شعور مردم این شهر است.

چهارمین پروژه یا مضحک ترین پروژه ای که روز گذشته در سنندج و با تبلیغات گسترده دولت مردان و دستگاه های تبلیغاتی آن همراه بود، گذر ورزشی در سه راه شالمان این شهر است که آقایان مدبر و امیدبخش پس از پایان سفر نیم روزه خود تصاویری از آن در بستر فضای مجازی منعکس کردند.

البته اصل ماجرای این پروژه چیز دیگری است که در ادامه برای روشنگری خواهد آمد.

پارک پیشکسوتان در سه راه شالمان و جنب مرکز تحقیقات کشاورزی استان کردستان واقع شده و ده ها سال از بهره برداری از آن می گذرد.

شهرداری سنندج طی یک سال اخیر اقدام به نصب دو عدد میز بنتی تنیس روی میز و چند عدد میز بتنی که صفحه شطرنج بر روی آن ها نقاشی شده است در این پارک نموده و  دو تا از معابر دسترسی به این پارک را نیز مسدود نموده و با خط کشی آن ها و نصب یک حلقه غیراستاندارد بسکتبال و دو عدد میله غیراستاندارد والیبال سعی بر گمراه کردن افکار عمومی از عملکرد ضعیف مدیریت شهری سنندج در حوزه ورزش کرده است.

آقایان مدبر و امیدبخش و سیاسیون خوش سلیقه کردستانی پس از هشت سال مدیریت خود بر استان هنوز به این درک نرسیده اند که بیش از یک چهارم مردم سنندج را تحصیلکرده های دانشگاهی تشکیل داده و این قشر عظیم در خصوص ندانم کاری ها و سوء مدیریت های آنان شبانه روزی در فضای حقیقی و مجازی به روشنگری می پردازند و دیگر این خیمه شب بازی ها و نمایش های واهی برای مردم ارزشی ندارد.

شهردار سنندج با این حرکت عجولانه خود در واپسین روزهای مدیریت خویش بر امور شهری سنندج نه تنها عملکرد چند ساله خود را زیر سوال برد بلکه معاونین ضعیف فرهنگی و ورزشی خود را نیز به قعر آب برده و این مهره های ناکارآمد را نیز برای همیشه در بدنه مدیریتی شهرداری سنندج سوزاند.

اعضای جدید شورای شهر سنندج و مدیران ارشد استانی در دولت جدید باید این مهم را در نظر داشته باشند که همواره مردم چند گام جلوتر از مدیران و تصمیم گیران هستند و برایند آگاهی عمومی از برایند آگاهی چند نفر مدیر و تصمیم گیر فراتر است لذا اگر دولتمردان دولت سیزدهم و اعضای شورای جدید شهر سنندج روند ناآگاهانه دولت مردان تدبیر و امید و شوراهای شهر پیشین را دنبال کنند قطعا شکست های سنگین تری خواهند خورد و با انتقادات گسترده تری مواجه خواهند شد.