ششم اردیبهشت به نام سنندج، نگینی بر تارک کردستان، مزین شده است؛ شهری با میراثی کهن و فرهنگی پویا که با همه زیبایی‌های طبیعی و تاریخی‌اش هنوز در آرزوی شکوفایی کامل به سر می‌برد.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی نوای آبیدر؛ سنندج دومین شهر بزرگ کردنشین ایران، در دل رشته‌کوه‌های زاگرس آرام‌گرفته است؛ جایی که زیبایی طبیعی و فرهنگی درهم‌تنیده و روح هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند، این شهر با قدمتی چندصدساله نه‌تنها مرکز استان کردستان بلکه یکی از قطب‌های مهم فرهنگی، هنری و تاریخی کشور به شمار می‌رود.

 

خیابان‌های پیچ‌درپیچ، محله‌های قدیمی، خانه‌هایی با معماری خاص و مردمانی گرم و مهمان‌نواز، سنندج را به شهری زنده و الهام‌بخش تبدیل کرده‌اند.

 

نام‌گذاری ششم اردیبهشت به‌عنوان روز سنندج فرصت مغتنمی است تا بار دیگر به اهمیت این شهر در فرهنگ و هویت ملی ایران پرداخته شود.

 

ظرفیت‌های فرهنگی و گردشگری؛ گنجی پنهان در دل سنندج

 

سنندج از نظر فرهنگی و گردشگری دارای ظرفیت‌هایی کم‌نظیر است، بافت تاریخی این شهر با آثاری چون عمارت آصف (خانه کرد)، مسجد جامع دارالاحسان، بازار سنتی سنندج و حمام خان، نشانه‌هایی از شکوه معماری دوران صفوی و قاجار را به نمایش می‌گذارد، علاوه‌برآن طبیعت اطراف سنندج با جاذبه‌هایی چون آبیدر، پارک جنگلی و نزدیکی به دریاچه زریبار، این شهر را به مقصدی ایده‌آل برای دوستداران طبیعت تبدیل کرده است، آبیدر به‌عنوان قلب سبز شهر، نه‌تنها محلی برای گردش و تفریح، بلکه بخشی از هویت سنندج به شمار می‌آید.

 

آداب و سنن؛ روح جاری در زندگی مردم سنندج

 

آداب رسوم و فرهنگ غنی سنندج، بخش جدایی‌ناپذیر از هویت این شهر است،

 

لباس‌های محلی رنگارنگ، موسیقی آیینی و سنتی، جشن‌های نوروزی و آیین‌هایی چون «کومسای» (آشتی‌خواهی)، بیانگر فرهنگ اصیل و دیرپای مردمان این دیارند.

 

موسیقی کردی، که سنندج یکی از پایگاه‌های اصلی آن محسوب می‌شود با صدای سازهایی چون تنبور، دف و سه‌تار، بازتابی از لطافت روح کردستان است، سنت مهمان‌نوازی نیز همچنان پررنگ و بی‌کم‌وکاست در زندگی مردم جاری است.

 

چالش‌های شهری؛ فاصله تا شکوفایی در خور

 

باوجود تمامی این داشته‌ها سنندج امروز با چالش‌هایی جدی روبروست، فرسودگی بافت تاریخی، توسعه شهری نامتوازن، ضعف زیرساخت‌های حمل‌ونقل، مشکلات ترافیکی، کمبود امکانات گردشگری و فضاهای فرهنگی مدرن، بخشی از مشکلات این شهر هستند.

 

بافت قدیمی در خطر نابودی است و ضعف در حفاظت از میراث ارزشمند آن تهدیدی برای هویت تاریخی شهر به شمار می‌رود، کمبود زیرساخت‌های مناسب برای جذب گردشگران داخلی و خارجی نیز باعث شده ظرفیت‌های بالقوه سنندج آن‌طور که باید، بالفعل نشود.

 

  • آینده سنندج؛ نیازمند نگاهی توسعه محور

 

مهاجرت جوانان به دلیل کمبود فرصت‌های شغلی زنگ خطری برای آینده اجتماعی و اقتصادی شهر است درحالی‌که سنندج از سرمایه انسانی ارزشمند، طبیعتی کم‌نظیر و فرهنگی غنی برخوردار است، فقدان یک برنامه‌ریزی کلان و منسجم، مانعی بر سر راه پیشرفت آن شده است.

 

اکنون که روز سنندج بهانه‌ای برای بازخوانی این ظرفیت‌هاست، باید با دیدی آینده‌نگر، به سمت احیای بافت تاریخی، توسعه پایدار گردشگری، بهبود زیرساخت‌ها و تقویت فرصت‌های اقتصادی حرکت کرد، سنندج سزاوار آن است که در جایگاه واقعی خود بدرخشد؛ نه فقط به‌عنوان مرکز استان کردستان بلکه به‌عنوان شهری که فرهنگ، تاریخ و طبیعت در آن به زیباترین شکل درآمیخته‌اند

 

انتهای خبر/

  • نویسنده : ط.ج